Van alles en nog wat

Het werd weer eens tijd om wat van ons te laten horen! De dagen vullen zich al snel op met van alles en nog wat en voordat je het weet ben je weer een week verder.
Ik zal wat foto's laten zien van wat we zoal gedaan hebben de afgelopen week. Ik zag het idee ergens op een blogspot. Aan het eind van de week liet ze gewoon wat foto's zien van de afgelopen week. Dat lijkt me ook wel wat! Soms heb je niet echt veel te vertellen, maar wel wat foto's die vanzelf hun verhaal doen.
Vanaf nu wil ik proberen om elke week een bericht achter te laten met een fotoverhaal. En natuurlijk zal ik ook berichten achterlaten met tekst.

William wilde meehelpen met afdrogen. Jong geleerd, oud gedaan (laten we hopen ;-) Zoals je ziet kijkt hij met een schuin oog naar het water. Daar is het hem ook om te doen. Met water spelen vindt hij geweldig. Als ik Sofia in bad doe, komt hij er gelijk aan met een stoel en als ik niet oppas is hij daarna net zo nat als Sofia!

Straks, als het weer zomer is, kan hij lekker in het badje op het dek en zo nat worden als hij maar wil!

Vorige week zaterdagmorgen zijn we ook nog uit geweest voor breakfast in Woodstock. We zouden naar een grote antiekwinkel gaan en besloten daarom om er een gezellige morgen van te maken.

Voor William hadden we een pancake besteldt, die hij lekker opat. We hadden een autootje meegenomen, zodat hij ook kon spelen en wij ondertussen rustig van het eten konden genieten.

Eerst stapelde hij netjes alle jamkuipjes uit het schaaltje op elkaar en daarna met z'n auto, 'brrrroemmmm.' Na een tijdje hield hij dat voor gezien en keek over de bank om te kijken wie er achter hem zaten. Gelukkig hadden ze ook nog een groot aquarium, wat hij erg interessant vond. Nadat we heerlijk hadden gegeten, gingen we naar de antiekwinkel. Ik hoopte om er een lijst te vinden voor een memobord voor Sofia. Helaas hadden ze niks, maar wel een mooie Tonka-truck voor William van metaal. We hebben hem nu weggezet, zodat hij er in de zomer buiten mee kan spelen.

Ik vind het altijd erg leuk om rond te neuzen in antiek- en andere tweedehandswinkels. Je weet nooit wat je tegenkomt!



Verder heb ik van de week ook gevuld speculaas en opgespoten hartjes gebakken. Ik ben gek op alles waar maar speculaas- of koekkruiden inzitten en daarom maak ik dit een keer per jaar, rond de feestdagen. Niet vaker, want het is absoluut niet goed voor de lijn!;-) En als ik het eenmaal gebakken heb, kan ik er niet meer vanaf blijven...

William vindt het zo te zien ook erg lekker!

Gezellig even met hem wat drinken. Ondertussen heeft hij hele verhalen! Je verstaat natuurlijk niet altijd alles, maar hij maakt er altijd hele gebaren bij, zodat je toch een idee krijgt wat hij bedoelt. Je moet er echt om lachen!

Vanmorgen ben ik nog voor de maandelijkse controle met Sofia naar de dokter geweest. Ze groeit als kool en alles was goed. Ze zit nu in de volgende maat met kleren en kan zo al weer heel wat nieuwe kleren aan. Zo leuk om al die gekregen kleren aan te trekken! Dan ziet ze er opeens ook een stuk ouder uit!

Morgenavond hebben we Christmas Program in de kerk met alles klassen van school. Er worden dan Psalters gezongen en teksten opgezegd door de kinderen. Ik hoop er met William naar toe te gaan. Ik ben erg benieuwd hoe dat zal gaan...

Cookie exchange

Het is al december en we hebben nog steeds niet echt sneeuw gehad! Wel een paar keer een klein beetje, maar dat was ook zo weer weg. Voor ons gevoel is de winter nog niet echt begonnen. Zelfs de temperaturen schommelen om het nulpunt en zijn meestal in de plus. Wat dat betreft hebben we echt geen klagen! Het kan hier zo koud worden dat de kinderen in de pauze soms niet naar buiten mogen i.v.m. het gevaar van frostbites. Dan is het zo koud dat je huid kan bevriezen. Dan blijf je ook liever binnen!
Maar toch kijken we er ook naar uit om samen met William een sneeuwpop te maken en in de sneeuw te spelen. Nu hij al 2 is, begrijpt hij het allemaal beter en ik denk dat hij het super zal vinden! In ieder geval hangt zijn snowsuit al klaar in de kast.

Tijdens de auction sale had Gerard voor William modeltrekkers gekocht. Dus niet geschikt om mee te spelen, maar maak dat maar duidelijk aan een peuter.
We hadden ze netjes op de piano gezet (die staat in zijn kamer), zo zou hij er niet bij kunnen.
William zat 'lief' in zijn kamer te spelen en ik zat Sofia te voeden, blij dat het zo rustig was! Ik hoorde hem af en toe op de piano spelen en daarna was het heel lang stil. Daar geniet ik van, maar als het te lang duurt vraag je je toch af wat hij uitspookt.
Sofia werd in de box gelegd en ik liep zachtjes naar zijn kamer en keek om het hoekje van de deur. Inderdaad zat hij heel zoet te spelen...

Als de trekkers niet naar mij komen, kom ik wel naar de trekkers! Hij was er dus netjes bovenop geklommen en bleef er stil zitten. Nu staan ze in de kast om te wachten tot hij ouder is of totdat we een plekje hebben gevonden waar hij echt niet bij kan.

Maar gelukkig heeft hij ook nog een zusje waar hij mee kan 'spelen.'

Ze is alweer bijna 15 weken en groeit hard! Het is zo leuk dat je er nu steeds meer echt contact mee hebt. Lachen, praten, reageren als je haar wat verteld of kieteld. Echt zo'n lekker schatje!

Gisteravond hebben we de 'cookie-exchange' gehad. Ik had dus de cherry coconut macaroons gebakken en ook mini applemuffins.

Ik was net klaar om weg te gaan en gaf William nog even een knuffel, die zich de halve dag al niet lekker voelde. Hij zat zo zielig te huilen en daarom nog even een laatste big hug. Opeens begint hij over te geven. Helemaal over mij heen. Arme William, arme mama ;-) Gelijk maar weer andere kleren aantrekken en toen haastje repje wegwezen. Gelukkig voelt hij zich vandaag alweer een stuk beter, alleen nog een beetje moe.

We hadden de cookie-exchange bij mijn schoonzus Hesther. Iedereen brengt zijn koekjes, squares of muffins mee en lege dozen om het weer mee te nemen.

We hadden een hele gezellige avond en kletsten weer lekker bij. Gezellig weer een keer alleen met de (schoon)zussen. Aan het eind van de avond hebben we de koekjes verdeeld en thuis moesten we er natuurlijk wel gelijk een paar proeven.

Er is van alles. Mini pumpkinmuffins, chocola, spritskoekjes, can't leave'm alone bars (leuke naam he?!), coconuttarts enz. Vanmorgen heb ik gelijk het meeste maar in de diepvries gedaan. Zo hebben we er later ook nog wat aan en is de verleiding ook niet te groot om er telkens weer een te proeven, wat erg moeilijk te weerstaan is...;-)

Cherry Coconut Macaroons

Het wordt weer eens tijd om een recept te delen. Volgende week hebben we met de schoonzusjes een 'cookie exchange'. Iedereen bakt dan twee soorten koekjes en vijf dozijn van elk. Zo krijgt iedereen een dozijn van elk soort en heb je een hele voorraad verschillende koekjes, squares enz. Dit doen we elk jaar vlak voor de feestdagen, zodat je een voorraad in huis hebt voor alle visites en festiviteiten. Heel handig, want zo hoef je je daar geen zorgen meer over te maken.
Vorige week heb ik een recept van Cherry Coconut Macaroons uitgeprobeert. Als je van kokos houdt, dan is dit echt iets voor jou!

Het recept heb ik weer 'vertaald'  in ml. Wij werken met cups en spoons, i.p.v. wegen. Een cup is bijv. 250 ml.

Cherry Coconut Macaroons
500 ml geraspte kokos
175 ml Maraschino cherries (Ik kan de goede vertaling hier niet voor vinden. Het zijn kersen op zoet sap met
                                              een amandelsmaakje.)
125 ml geschaafde amandel, geroosterd. (Even in de pan zonder boter bakken, totdat ze lichtbruin zijn.)
125 ml bloem
Klein theelepeltje zout.

4 grote eiwitten
Halve theelepel amandelextract
125 ml suiker

Mix de eerste vijf ingredienten in een kom.

Klop de eiwitten en amandelextract in een kom totdat het schuimig is. Voeg de suiker geleidelijk toe en blijf kloppen, totdat er pieken ontstaan.
Roer de kokosmix erdoor, totdat het net vochtig is.
Gebruik twee eetlepels om de mix op een ingevette bakplaat te leggen. Zorg dat de bultjes 5 cm van elkaar af liggen.
Bak voor 15 minuten op 160 graden Celcius, totdat de randjes goudbruin zijn.
Laat voor 5 minuten op de bakplaat liggen, voordat je ze op een bord legt om af te koelen.
Maakt ongeveer 16 macaroons.

Ze smaken een beetje droog, doordat het kokoskoekjes zijn. Maar het is een keer wat anders en ze zien er erg leuk uit! ;-)

Lekker met een kopje cappuccino!

Het kussen voor in de kamer heb ik ook afgemaakt. Voor de voorkant heb ik vier lapjes aan elkaar genaaid, zoals bij een quilt.

De achterkant bestaat uit twee stukken stof die elkaar overlappen met knopen. De knopen zijn met stof bekleed. Hiervoor kun je speciale knopen kopen. Heel eenvoudig en toch een leuk effect!

Nu moet ik nog even bedenken welk ander koekje ik zal bakken voor de cookie exchange. Ik zal het jullie laten weten!

Ps. Laat me weten wat je van de macaroons vindt, als je het recept probeert. Ik ben benieuwd!

Gezelligheid

We hebben de eerste sneeuw al gehad! Vrijdagmorgen sneeuwde het dikke vlokken en al snel was alles wit. Zou de winter nu al echt beginnen? Maar gelukkig niet. s'Middags was alles weer weg. Nu regent het en is het donker buiten. Dus kunnen we binnen gezellig de kaarsjes en lampen aan doen.
Ik heb liever regen dan sneeuw. Sneeuw staat voor een tijdje wel gezellig, maar het wordt zo snel vies en het is zo lastig. Als je naar de winkel wilt en je stapt uit de auto, kun je eerst over een berg sneeuw klimmen. Het oprit moet altijd schoongeschoven worden (dat doet Gerard trouwens) en het is zo koud!!
Wat ik zo leuk aan regen vindt is dat het dan bewolkt en donker is. Zo kun je het binnen gezellig maken, lekker knus! Hier in Canada kennen we niet veel bewolkte dagen. Vaak hebben we een strakblauwe lucht, ook 'swinters. Natuurlijk staat dat prachtig met die sneeuw. Letterlijk en figuurlijk, oogverblindend! Maar dan heb je dus ook dat felle licht dat naar binnen schijnt en het te licht is voor kaarsjes en schemerlampen.
Maar nu genieten we nog even van de regen en het herfstweer!
Vorige week was het verder lekker weer en heeft William nog even buiten gespeeld.

Nu de zomer voorbij is en er niet meer in de tuin gewerkt hoeft te worden, heb ik ook weer meer tijd om binnen bezig te zijn. Een van mijn hobbies is naaien en dat kan ik in de basement doen. Daar staat een grote tafel waar ik het mooi kan laten liggen en er weer verder mee kan gaan als ik weer tijd heb.

Van mijn zusjes had ik een mooi stuk plastic gekregen om een hoes om het aankleedkussen van te maken. Het was even puzzelen, maar na een beetje passen en meten, past hij er nu precies omheen. Ik ben er erg blij mee en het staat zo gezellig in Sofia's kamer.



Het is zo leuk om te zien hoe Sofia veranderd. Ze lacht veel en praat op haar manier. Als we tegen haar praten, maakt ze allerlei geluidjes en kijkt je echt aan met haar heldere oogjes. Een hele lieve en makkelijke baby!

Williams kamer hebben we ook gezellig gemaakt. Ik had al heel lang de grote wereldkaart van Ikea op m'n verlanglijstje staan. We zijn een tijdje terug weer naar Ikea gegaan en hebben hem gekocht. Hij is echt groot en past precies boven Williams bed!

Staat leuk en vooral heel leerzaam, ook voor mij!;-) Het is echt interessant om te bestuderen. Al de namen van de States in Amerika staan er ook op en het is leuk om te zien waar het allemaal precies ligt. Vooral omdat je daar nu meer mee te maken hebt, omdat we in hetzelfde werelddeel wonen.

De vlaggetjes aan het bed had ik al een keer gemaakt voordat William was geboren. Aan de andere kant van de vlaggetjes staat: 'It's a boy!' Het kussen heb ik een paar maanden geleden gemaakt en het lampenkapje tijdens een workshop bij de Mainstreet in Rijssen. (Een van mijn favoriete winkels!)

Binnenkort wil ik een paar kussens voor op de bank in de kamer maken. Leuk om op deze manier het huis steeds gezelliger te maken!

Fall (herfst)

Bijna alle bladeren zijn van de bomen. De herfst gaat langzaam, maar zeker over in de winter. Dit jaar is de herfst erg snel gegaan, omdat we al vroeg nachtvorst kregen. De herfst kan hier prachtig zijn, vooral als je Up North door de bossen en langs de meren rijdt. De bladeren veranderen in felle kleuren, rood, oranje en geel.
Een tijdje geleden (toen Anneke hier was), zijn we langs de Amish gereden en hebben wat foto's gemaakt.
Het was een bewolkte en donkere dag, maar toch wil ik jullie wat foto's van de omgeving hier laten zien.

Een Amish farm.

Als je goed kijkt zie je twee Amish vrouwen in blauwe kleren aan het werk in de moestuin.

Dit is een typische, Canadese schuur, waar je er heel veel van ziet. Meestal zijn ze, zoals hier, rood geverfd en vallen op in het landschap. Deze is al oud en de verf afgebladderd.

De Amish hebben grote moestuinen, omdat ze zoveel mogelijk in hun eigen levensonderhoud proberen te voorzien. In de zomer en herfst kun je allerlei groenten en fruit in stalletjes langs de weg kopen. Soms wordt het ook vers voor je uit de tuin gehaald. Vorige zomer kocht ik rabarber en dat werd vers uit de groententuin voor mij afgesneden. Het kost ook een stuk minder dan als je het in de winkel koopt. En het is lekker vers!

Een boerderij met een rode schuur in de verte.

Een stukje heuvelig landschap.

Amish schooltje.

We reden een eindje verder en kwamen langs het Amish schooltje. Deze staat naast het huis van mijn zwager en schoonzus.

Op de terugweg hadden ze pauze en de kinderen speelden buiten, wat zag dat er nostalgisch uit! We hadden graag een foto willen maken, maar dat is tegen het principe van de Amish en daar moet je rekening mee houden. Zij zijn er op tegen om foto's of afbeeldingen van mensen te maken. Zelfs de poppen van de meisjes hebben geen gezicht.

De kinderen gaan tot ongeveer groep 8 naar school en dan aan het werk. De juf die voor de klas staat (alle leeftijden zitten in een lokaal) is zelf meestal net klaar met school en is vrijgezel. Zodra ze trouwt, wordt er iemand anders juf.

Houtzagerij.

Op deze farm woont Levi. Mijn schoonouders halen hier altijd eieren, die wij dan weer bij hun uit de koelkast mogen pakken :-) Toen ik hier net was ging ik met mijn schoonmoeder mee, want dat leek mij natuurlijk wel interessant! Levi vroeg wie ik was en ik vertelde dat ik hier voor een jaar zou zijn om les te geven op de Rehoboth School (wat natuurlijk wel langer dan een jaartje is geworden!). Sinds die tijd ben ik de 'school teacher.' Als ik hem tegenkom in town, groet hij mij met 'You're the school teacher, right?' 

Altijd mooi om even door het Amish gebied te rijden. Je waant je dan echt in vroegere tijden.

Alles gebeurt met paard en wagen of lopend. In de winter zal dat wel heel koud zijn! Je kunt niet zomaar even de verwarming aanzetten in je buggy. Dan ben ik toch wel blij dat wij makkelijk even met een warme auto wegkunnen!

Auction Sale

Zoals de meesten van jullie weten worden de christelijke scholen hier niet door de overheid betaald. Dat betekent dat we dat zelf moeten betalen. Om de kosten wat te drukken en om ervoor te zorgen dat het niet heel veel duurder wordt elk jaar, organiseerd de school verschillende activiteiten om geld in te zamelen.
Een van die activiteiten is de jaarlijkse Auction Sale die in oktober wordt gehouden.
Bedrijven en iedereen die maar wil kan spullen doneren die bij opbod verkocht worden.

Er wordt van alles gedoneert. Een heel bed uitzet, gereedschap, speelgoed, eten, decoratie, speelgoedhuisjes en zelfs een quilt, handgemaakt door de Amish. Dit wordt allemaal naar de Auditorium (ook gebruikt als gymzaal) van de school gebracht. Alles wordt op tafels uitgestald en om ongeveer half 10 kan het bieden beginnen. De zaal zit vol met mensen van onze gemeente en er wordt heel wat geboden en gekocht! Dit loopt de hele dag door tot 'savonds, totdat alles weg is.  

 Op een scherm wordt geprojecteerd wat het product is en wat de waarde ervan is.

Melissa en ik hadden twee memoborden gemaakt: 

 

  

Ondertussen kun je eten kopen. Er zijn allerlei soorten cake (allemaal zelf gebakken) en drinken. Er staat koffie en thee. En je kunt broodjes hamburger, frikandellen, kroketten en patat kopen. De kroketten worden ook zelf gemaakt en de frikandellen worden speciaal door een slager hier gemaakt. Ze smaken wel anders, maar zo houden we de Hollandse tradities toch nog levendig. De opbrengst van het eten is ook allemaal voor het goede doel.
Zo'n dag is ook erg gezellig voor de sociale contacten. Je loopt een beetje rond en kletst met iedereen. De kinderen kunnen buiten op het schoolplein spelen en kunnen tegen betaling een rondje maken in een Amish buggy. Er zijn ouderen, jeugd, kinderen, babies, iedereen komt! Erg gezellig!

Gerard had als verassing nog een hele mooie, rieten stoel voor mij gekocht. Hij was er de hele dag en ik kwam pas 'smiddags.



 Hij staat erg mooi in Sofia's kamer! Ik was helemaal verrast, want ik vond hem al een lange tijd erg mooi!

Al met al heeft de Auction Sale meer dan $124.000 opgebracht, een heel bedrag! Het is fijn dat er ook op deze manier geld binnen komt voor de school.

What a suprise!

I got quite the shock, 2 weeks ago! Het was op zaterdagmorgen, 15 oktober. Betteke, m'n zusje, belde om te vragen hoe je een lekkere appeltaart kunt bakken. Ik gaf haar wat tips en we kletsten nog wat verder. Nadat ik de telefoon had opgehangen, zei ik tegen Gerard, 'Ik heb zo'n zin om iemand van Holland te zien, I can almost taste it!' Tja, daar is nu eenmaal niks aan te doen, want helaas kun je niet zomaar even naar Nederland toe gaan.
Dus ik ging maar verder met alle huishoudelijke klusjes en Gerard moest weg om een kamer op te meten voor vloerbedekking. Ik vond dat hij nogal nette kleren daarvoor had aangetrokken, want normaal grijpt hij elke gelegenheid aan om z'n oude kloffie aan te trekken! Maar nee, hij moest alleen maar wat opmeten, dus dat kon wel met nette kleren. Ik was al blij met zo'n vooruitgang en zei verder maar niks!;-)

sMiddags ging William voor een dutje en Sofia begon te huilen, dus ik besloot om haar nog maar wat te voeden. Ondertussen zag ik Gerards bus het oprit oprijden, gezellig hij was weer thuis!
Gerard komt de kamer binnenlopen en opeens hoor ik een hoop gegil achter hem en staat Anneke in de kamer!
Je kunt je wel voorstellen dat ik me helemaal naar schrok! Ik kon het gewoon niet geloven! Maar m'n zusje stond er echt, dus het moest wel waar zijn! Wat een verassing!
Gerard hoefde dus helemaal niet te werken, maar was naar Toronto, naar het vliegveld gereden.Het was 3 weken geleden al geregeld en ik had echt helemaal niks door!

We hebben een erg leuke week gehad en zo als altijd vloog de tijd voorbij! We hebben gewinkeld, heel veel gekletst, van William en Sofia genoten, naar de Amish geweest, genaaid (Anneke heeft een rok voor mij ontworpen:-) enz. Het was superleuk! Vorige week vrijdag kwam veel te snel en toen heeft Gerard haar smiddags weer terug gebracht naar het vliegveld.

Tante Anneke ;-)

Natuurlijk moesten we ook nog even uit for a real Canadian breakfast!

Time flies when you're having fun, zeggen ze hier. Maar dat klopt ook echt. In ieder geval hebben een mooie week om op terug te kijken en wie weet wanneer de volgende komt...;-)

Hiep, hiep hoera!

William is alweer 2 jaar! Vorige week donderdag was de grote dag!
We hadden een garage voor hem gekocht met twee autootjes erbij, hij vond het geweldig!

Wow!

'sMorgens kwamen de schoonzussen met de kinderen die nog niet naar school gaan. William genoot van alle aandacht en cadeaus. Hij snapte er nog niet veel van dat hij jarig was, maar na een paar cadeautjes wist hij wel dat alles dat ingepakt was, voor hem was.

Wat zou er in dit grote pak zitten?

Nadat alle cadeaus waren uitgepakt, was het tijd voor drinken en taart. Voor de volwassenen had ik peach pie en apple pie gebakken en voor de kinderen cupcakes. Cupcakes maken is weinig werk en het ziet er met een beetje versiering al erg feestelijk uit.

Blazen William!

Het opeten was een groot feest met veel kruimels en icing all over the place! Maar dat mocht de pret niet drukken.

Nadat de monden en handen weer schoon waren geveegd konden de kinderen gaan spelen. William had mooie cadeaus gekregen en dat vonden de andere peuters ook erg interessant. De jarige vond dat niet altijd even leuk...;-)

'sAvonds kwamen Gerards ouders eten en kreeg William een vuilniswagen met echte zwaailichten en geluid. Dat hij toen niet meer wilde eten was eigenlijk ook wel te begrijpen.

Helaas kon de familie uit Holland er niet bij zijn. We hebben toen 'smiddags via skype met elkaar gepraat en alles laten zien. William vindt skype helemaal geweldig. Hij schreeuwt en praat zo hard als hij kan tegen het scherm, waar hij zn opa, oma, tantes en oom ziet. Tja, je moet natuurlijk extra hard praten als ze zo'n eind weg wonen.

Op zo'n dag mis ik mijn familie toch wel extra. Het zou zo gezellig zijn geweest als we met zn allen van alle gezelligheid zouden kunnen genieten!

Dat was ook zo afgelopen zondag toen Sofia is gedoopt. Gelukkig konden ze via de kerktelefoon toch nog het belangrijkste gedeelte meeluisteren. Zo heb je toch nog een beetje het gevoel dat je bij elkaar bent.

Sofia is gedoopt door Rev. Bazen uit de States. Lisa, een goede vriendin van ons, heeft haar binnengedragen.

 Sofia in haar doopjurk.

De doopjurk is door mijn schoonmoeder gemaakt van haar trouwjurk. Het is dus echt een familiestuk.

Ze is nu al weer 7,5 week! Je kunt de veranderingen met de week zien. Ze lacht nu ook en kan je heel vriendelijk aankijken alsof ze weet waar je over praat. We genieten er erg van en William ook!

'Ah, biby!'  zegt hij dan en knuffelt haar of geeft haar een kus. Niet altijd even zachtaardig, maar het is goed bedoelt.

Hallo!

Peaches

Het was een poosje stil op de blog hier. Dat komt omdat ik afgelopen week nogal druk ben geweest.
Ik heb jullie al eerder verteldt over het inmaken (canning) van groenten en fruit en dit jaar wilde ik ook graag perzikken doen. Gelukkig was ik nog net op tijd met het bestellen, voordat het seizoen over is.
Ik had twee bushel besteld bij de Amish. Zij rijden met iemand mee naar een plaats vlakbij de Niagara Falls en plukken ze daar. Maandagavond konden we ze ophalen!
De twee bushel was wel wat meer dan ik had verwacht...

Twee wasmanden vol!

Dat was toch wel veel! Dus maar snel aan de slag, voordat ze te zacht werden.

Dinsdag en woensdag heb ik het meeste verwerkt. Peaches in syrup, peach pie filling en peach butter.

De peaches in syrup zijn hetzelfde als die je in de winkel koopt in blik, alleen veel lekkerder. Je kunt ze dus gewoon zo opeten, maar ook lekker door de yoghurt, in bowl of een kruimeltaart ervan maken.

De peach pie filling is erg handig voor als er snel een pie gemaakt moet worden. Je leegt de pot gewoon in een bodem, doet er weer een laagje deeg over of kruimels (net als een appel-kruimeltaart). De peach butter is voor op brood, toast of als jam tussen een taart.

                        Peaches in syrup                                                     Peach pie filling en peach butter

Woensdag had ik nog steeds perzikken over (er kwam geen einde aan!) en daar heb ik maar 3 pies van gebakken. Een vriendin heeft een baby gekregen, dus die kon ik er gelijk blij mee maken.

Nu zijn er nog wat over en die eten we maar gewoon op.

Het was erg veel werk, maar het geeft wel een voldaan gevoel om zo'n voorraad te hebben. Ik had me alleen een beetje verkeken op hoeveel twee bushel was, volgend jaar bestel ik er denk ik toch maar een...

Ik probeerde het meeste te doen terwijl William en Sofia in bed lagen. Dat werkt het snelst, want anders moet je ogen voor en achter hebben om te kijken of alles goed gaat.

William vindt het namelijk nogal leuk om 'mee te helpen.' Ik vind nog steeds perzik-plak op muren, deuren en stoelen. Ach ja, na een grote schoonmaakbeurt is dat ook weer weg.

De afgelopen twee weken hebben regenachtig weer en lagere temperaturen. Geen Indian Summer dit jaar! Meestal hebben we tot begin oktober nog echt zomer en dan opeens komt de winter. Het eerste jaar dat ik hier was hadden we met Thanksgiving op 9 oktober nog 30 graden!

Maar als het lekker weer is, proberen we toch elke dag voor een wandeling te gaan.

Hopelijk kunnen we nog heel wat wandelingetjes maken voordat de sneeuw komt!

Ik wens jullie allemaal een goed weekend en iedereen die kaartjes en cadeaus heeft opgestuurd, heel erg bedankt!! Het is elke keer weer een verassing om naar het postkantoor te gaan!

More pictures of Sofia!

Hier alvast een voorproefje van het geboortekaartje! Het zal nog even duren voordat jullie ze in NL zullen hebben, omdat mijn moeder ze meeneemt.

Voor het geboortekaartje heb ik online naar voorbeelden gekeken en dit is het resultaat!

Met Sofia gaat alles goed. Elke dag kun je zien dat ze veranderd. Ze wordt wakkerder, kijkt met haar grote ogen rond en draait haar nek zelfs al.

Mijn moeder is hier nu (helaas gaat ze eind deze week alweer naar huis) en dit hielp/helpt echt om weer op te knappen. Ik wordt lekker verwend. Mag niks doen in huis en alles wordt voor me gedaan!;-) Ik zal straks nog weer moeten wennen als ze weg is.

Ook kregen we een koffer vol cadeautjes en het was een feest om uit te pakken! Kleertjes, armbandjes, sokjes, kaarten enz. enz. Alleen al die mooie kleuren al! Het is toch wel heel leuk om een meisje te hebben...;-)

Heel veel kleertjes!

En heel veel kaarten!

Zoals je kunt zien hebben we het kleine wiegje alweer naar de basement verhuisd. Sofia is 'snachts helaas meer wakker dan overdag en trappelde zichzelf helemaal omhoog in het wiegje, totdat ze tegen de spijlen aanlag. Dit vonden we niet meer veilig en daarom hebben we het ledikant maar weer opgezet. Het werkt wel makkelijker, omdat het hoger is.

Maar we worden niet alleen verwend met cadeaus. Familie, vrienden en kennissen komen maaltijden, cakes en ander lekkers brengen.

Even een foto van een mooie kwarktaart die we kregen.

Nu nog weer wat een paar foto's van Sofia:

Kusje voor m'n zusje

Sweet dreams

Lekker in bad geweest!

Sofia Julina

Na lang wachten is onze dochter Sofia Julina geboren!
Afgelopen zaterdag om 21.15 was ze er. Ze weegt 3430 gram en is 21 inches lang.

Sofia Julina

Alles ging erg vlot en snel. Een totaal andere ervaring als met William, die met een keizersnede geboren is. Maandagmorgen mochten we alweer naar huis en toen kon het grote genieten beginnen. In het ziekenhuis doe je bijna geen oog dicht en thuis knap je zelf toch het snelste op.

William gaat overdag naar vrienden, wat hij erg leuk vindt (gelukkig!). Zo heb ik de kans om te rusten wanneer het kan en alle aandacht aan Sofia te geven.

We kennen hier geen kraamhulp, dus het is erg fijn dat het zo geregeld kon worden. Wel krijgen we van familie en vrienden maaltijden en cake, zelf koken hoeft dus niet.

Nog even een paar fotootjes van onze dochter waar we zo trots op zijn!

Big brother William is helemaal weg van z'n kleine zusje!

So sweet!