Cookie exchange

Het is al december en we hebben nog steeds niet echt sneeuw gehad! Wel een paar keer een klein beetje, maar dat was ook zo weer weg. Voor ons gevoel is de winter nog niet echt begonnen. Zelfs de temperaturen schommelen om het nulpunt en zijn meestal in de plus. Wat dat betreft hebben we echt geen klagen! Het kan hier zo koud worden dat de kinderen in de pauze soms niet naar buiten mogen i.v.m. het gevaar van frostbites. Dan is het zo koud dat je huid kan bevriezen. Dan blijf je ook liever binnen!
Maar toch kijken we er ook naar uit om samen met William een sneeuwpop te maken en in de sneeuw te spelen. Nu hij al 2 is, begrijpt hij het allemaal beter en ik denk dat hij het super zal vinden! In ieder geval hangt zijn snowsuit al klaar in de kast.

Tijdens de auction sale had Gerard voor William modeltrekkers gekocht. Dus niet geschikt om mee te spelen, maar maak dat maar duidelijk aan een peuter.
We hadden ze netjes op de piano gezet (die staat in zijn kamer), zo zou hij er niet bij kunnen.
William zat 'lief' in zijn kamer te spelen en ik zat Sofia te voeden, blij dat het zo rustig was! Ik hoorde hem af en toe op de piano spelen en daarna was het heel lang stil. Daar geniet ik van, maar als het te lang duurt vraag je je toch af wat hij uitspookt.
Sofia werd in de box gelegd en ik liep zachtjes naar zijn kamer en keek om het hoekje van de deur. Inderdaad zat hij heel zoet te spelen...

Als de trekkers niet naar mij komen, kom ik wel naar de trekkers! Hij was er dus netjes bovenop geklommen en bleef er stil zitten. Nu staan ze in de kast om te wachten tot hij ouder is of totdat we een plekje hebben gevonden waar hij echt niet bij kan.

Maar gelukkig heeft hij ook nog een zusje waar hij mee kan 'spelen.'

Ze is alweer bijna 15 weken en groeit hard! Het is zo leuk dat je er nu steeds meer echt contact mee hebt. Lachen, praten, reageren als je haar wat verteld of kieteld. Echt zo'n lekker schatje!

Gisteravond hebben we de 'cookie-exchange' gehad. Ik had dus de cherry coconut macaroons gebakken en ook mini applemuffins.

Ik was net klaar om weg te gaan en gaf William nog even een knuffel, die zich de halve dag al niet lekker voelde. Hij zat zo zielig te huilen en daarom nog even een laatste big hug. Opeens begint hij over te geven. Helemaal over mij heen. Arme William, arme mama ;-) Gelijk maar weer andere kleren aantrekken en toen haastje repje wegwezen. Gelukkig voelt hij zich vandaag alweer een stuk beter, alleen nog een beetje moe.

We hadden de cookie-exchange bij mijn schoonzus Hesther. Iedereen brengt zijn koekjes, squares of muffins mee en lege dozen om het weer mee te nemen.

We hadden een hele gezellige avond en kletsten weer lekker bij. Gezellig weer een keer alleen met de (schoon)zussen. Aan het eind van de avond hebben we de koekjes verdeeld en thuis moesten we er natuurlijk wel gelijk een paar proeven.

Er is van alles. Mini pumpkinmuffins, chocola, spritskoekjes, can't leave'm alone bars (leuke naam he?!), coconuttarts enz. Vanmorgen heb ik gelijk het meeste maar in de diepvries gedaan. Zo hebben we er later ook nog wat aan en is de verleiding ook niet te groot om er telkens weer een te proeven, wat erg moeilijk te weerstaan is...;-)